Seventh Son Of A Seventh Son

Administrator (czuj respekt)

Spostrzeżenia dotyczące Siódmego Syna.

Chyba moja ulubiona płyta Iron Maiden, cięzko to stwierdzić u zespołu z tak bogatą dyskografią, no ale chyba ta jest najbliższa ideałowi. Utwory są przesiąkniete tą niesamowitą atmosferą płyty, tym mistycyzmem w czym przodują Infinite Dreams i utwór tytułowy. Praktycznie na płycie nie ma ani jednego słabego utworu, Bruce bawi się swym głosem a muzycy grają muzykę na najwyższym poziomie. Płyta nigdy się poprostu nie nudzi, jest niesamowita.

Administrator (czuj respekt)

Infinite Dreams to arcycudo. Muszę przyznać.

Prisoner

I znów wyjdę na odmieńca. Po pierwszym przesłuchaniu w ogóle mi się ten album nie podobał, wydawał mi się być za bardzo udziwniony. Stopniowo się do niego przekonałam, ale póki co, nie jest on jednym z moich ulubionych.

Gość

Nie będę się rozpisywał - po prostu zajebisty album i tyle !

Moonchild 9,5/10
Infinite Dreams 10/10
Can I Play With Madness? 8,5/10
The Evil that Man Do 9/10
Seventh Son of a Seventh Son 9/10
The Prophecy 9/10
The Clairvoyant 9/10
Only the Good Die Young 8,5/10

Ocena 9,06

Administrator (czuj respekt)

Moonchild mnie nieco wkurza. Smile

Administrator (czuj respekt)

Właśnie diabeł tkwi w intrze... Nie podoba mi się. Za to CSiT jest booooooszkie.

Prisoner

Only The Good Die Young, yep. A w Moonchild to refren mnie rozłożył na łopatki Very Happy

Myślę,że główną zaletą tej płyty jest to ,że jest to jedyny album Iron Maiden bez żadnego słabego utworu, każdy z utworów jest poprostu bardzo dobry. Płyta jest o tyle szczególna, że zamyka pewien rozdział w historii zespołu, wiadomo długie trasy, dopracowane do perfekcji płyty, a raczej ciąg świetnych płyt.
Ta płyta kończy pewien okres, a zarazem jest jego uwieńczeniem, aż cztery utwory singlowe, bardzo przebojowe utwory, koncert na festivalu Monsters of Rock ,jedna z najbardziej widowiskowych tras koncertowych itd.
A sama płyta? jedynym zarzutem z jakim się spotkałem co do niej, to brak heavy-metalowego ognia na niej....może faktycznie czasem go brak,ale jest to troche inna muzyka już,niż na trzech pierwszych płytach z Bruce'm przecież, za to rekompensuje to w pełni magia tego albumu, pod tym względem tylko Somewhere in Time może się równać z 7th Sonem. Dla mnie jest ona szczególna bo to pierwszy album jaki sobię kupiłem w oryginale i do dziś mam ciarki na plecach gdy sobie przypominam wrażenie jakie ten album na mnie zrobił.

Administrator (czuj respekt)

Płyta, w której wszystko jest świetne; riffy, melodie, solówki, wokal - do niczego nie można się przyczepić!!!

Administrator (czuj respekt)

Ja się jednak przyczepię, mianowicie do klawiszy w Moonchild Smile

Moderator (czuj respekt)

Klawisze są jedynie wstępem do kopiącego w dupę utworu Wink

Administrator (czuj respekt)

...a mnie się podobają!!!

Prisoner

Co do tytułowego z Seventh Sona to zdecydowanie najlepsza wersja tego utworu znajduję się na koncertówce Maiden England, coś niesamowitego ,polecam.

Prisoner

Ostatnia płyta Iron Maiden, której słucham z przyjemnością od początku do końca.

Administrator (czuj respekt)

...a BNW to pies???

Public Enema #1

Tym razem krótko i zwięźle będzie.
Moonchild- kocham <3
Infinite Dreams- lubię
Can I Play With Madness?- rozpierdala
The Evil that Man Do- uwielbiam
Seventh Son of a Seventh Son- szanuję
The Prophecy- jak wyżej
The Clairvoyant- mniam
Only the Good Die Young- też uwielbiam

Długo mnie nie przekonywał ten album i nadal niestety pozostało coś, co nie pozwala mi go uznać za największe osiągnięcie Maiden. Wbrew opini wszystkich(może ja się buntuję, ale Meer i Krynio mnie uratują przed gniewem fanatyków siódmego syna (prawda?) ) Wink

Prisoner

To znaczy ja tą płytę uwielbiam, ale nie jestem fanatykiem też tej płyty, bo przy tylu świetnych płytach być fanatykiem jednej sie nie godzi, IM to typowy przykład zespołu który NIE jest zespołem jednej czy nawet dwóch płyt ,conajmiej z 8 jest bardzo dobrych lub nawet więcej niż bardzo dobrych.
A co do 7th Sona samego to uważam że mogli na nim parę utwór dłużej pociągnąć ,wtedy akurat mieli pomysły, ja się trochę do OTGDY nie mogę przekonać, jest b.dobry ale czegoś mi w nim brakuje, ulubione to zdecydowanie 2 pierwsze i tytułowy i tak jest w sumie od zawsze, jeszcze Clairvoyant, czekam aż go usłyszę na zywo no i świetne,niedoceniane Prophecy.

Administrator (czuj respekt)

W OTGDY rozpierdala solo na basie...

Moderator (czuj respekt)

i słynny już refren Very Happy

Prisoner

dużą zaletą tej płyty są znakomite partie wokalne nadające się do masowego śpiewania na koncertach stąd fani uwielbiają ten album na ogół za uwielbianego Evil that Man Do czy przebojowe Can I Play with Madness ,z tym że ja zawsze wolałem te trochę mniej znane utwory na płycie, zresztą jest to silna całość

Administrator (czuj respekt)

I jeszcze ten niemal operowy wokal Dicka...

Public Enema #1

Początek Infinite Dreams- świetny, czemu dopiero teraz zwróciłem na to uwagę? Najbardziej zawsze mnie rozpierdalało na siódmym synie to:

"I screamed aloud to the old man
I said don't lie, don't say you don't know
I say you'll pay for this mischief
In this world or the next
Oh, and then he fixed me with his freezing glance
And the hell fires raged in his eyes
He said, do you want to know the truth son
- I'll tell you the truth
Your soul's gonna burn in the lake of fire"

Zajebiste jest intro do SSoaSS i refren mi się podoba Very Happy

. W the Prophecy mi się podoba akustyczny fragment na końcu i ten moment kiedy śpiewa tak jakby kilku Bruców Smile

. A OtGDY w ogóle rozpierdala. Chyba posłucham jeszcze raz. Wy zakochaliście się w tej płycie od razu?