Motörhead - 1916

Administrator (czuj respekt)

To teraz może z tej mańki:
O Motörheadzie nic jeszcze w WIELKICH PłYTACH nie było, więc czas najwyższy to zmienić (chociażby z tego powodu, iż ja, Samowar i Ewru w 1916 zaopatrzyliśmy się prawie w tym samym czasie...)!
Ale do rzeczy:
Album ten zawsze budzi we mnie skojarzenia z ”The Dark Ride”.
Dlaczego??? – zapytacie
Otóż – odpowiem – Zarówno Helloween, jak i Motörhead udowodniły, iż można zmieniać swój styl, pozostając jednocześnie wiernym najpiękniejszym muzycznym tradycjom, oraz konserwatywnym fanom, takim, jak my...
W muzyce, zawartej na 1916 odnajdziemy wszystkie, charakterystyczne dla „motorów” cechy: „zapity” (i jakże piękny!!!) wokal, szybkość, energię, prostotę i „dupokopliwość”. Pojawia się tu jednak więcej melodii, miejscami „pobrzmiewają” nawet klawisze!
Aha! Największa niespodzianka to oczywiście wieńczący płytę utwór tytułowy. Świetna, klimatyczna balladka... możecie się zgadzać, lub nie, ale jak dla mnie Lemmy śpiewa w niej pod... Gilmoura!!!

Prisoner

z tych późniejszych płyt Motorheada jedyna na którę bardziej zwróciłem uwagę ,No Voices in the Sky czy Going to Brazil to Motorhead w najlepszym wydaniu, ale nie zapominajcie o Overkill czy Ace of Spades bo to podstawa ,tam to dopiero grali.

Prisoner

Nie ma co ściemniać-1916 po prostu rozpierdala w drobny mak i żeby było zabawniej największe wrażenie robią na mnie te spokojniejsze numery(tytułowy, Nightmare/The Dreamtime) no i oczywiście NO VOICES IN THE SKY.

Prisoner

zdecydowanie najbardziej heavy-metalowa płyta Motorhead, starczy posłuchać solówek, oczywiście rock and rolla też tu dużo, utworem który wybija się ,jest zdecydowanie No Voices in Sky , mogę słuchać non stop, za to Going to Brazil jest najbardziej klasycznie Motorheadowy, ten utwór to esencja rock and rollowego napieprzania